Rozdział 13

-Daleko jeszcze?/Pyta blondynka.
-Już niedaleko.
-Tak w ogóle to czym się interesuje?
-Śpiewasz, tańczysz. Jesteś idealna.
-Jak gwiazda./Mruczy pod nosem
-Tak jak gwiazda.
-Gdzie my jedziemy. Do mnie do domku?
-Nie nie możesz jeszcze tam wrócić./Wyjaśniam po czym wysiadam i z razem z blondynka wchodzimy do domu.
-Wow jaka Villa!/Wykrzyknęła zachwycona. Niech zobaczy swój dom..
-Ludmiła.../Podbiegają do niej Herman z Vilu.
-Kim jesteście? /Pyta na wpół ciekawa a przerażona.
-Nie pamiętasz?
-Nie.
-Jestem Herman a to Violetta.
-Witajcie Miło mi./ Mówi z uśmiechem. Pokazuje Hermanowi aby ja zagadał po czym udaje się z kuzynką na stronę.
-Vilu. Ona nic nie pamięta./Szepce załamany.
-Zauważyłam. Może zorganizujemy takie piżama party.
-To świetny pomysł tylko kiedy?
-Dziś wieczorem. W ogóle to wraca do domu?
-Nie, jej matka wyjechała. Musi zatrzymać się u was.
-Niech będzie. Będziesz mi dłużny do końca życia./Śmieje się.
-Oczywiście./Odpowiadam gorliwie.

 Ludmiła

-Ludmiło!!!/Słysze swoje imię. Ten Pan Herman jest bardzo miły. Ma wiele tematów do rozmów.

-Słucham?/Odpowiadam.

-Chodźmy do mnie do pokoju porozmawiać.

-Mmmm...Ok.

-Po chwili znalazłam się w jasnofioletowym pokoju. Królestwie dla nastolatek.

-Więc co chciałaś Vi?

-Vi? Ładnie. Może została byś u mnie na jakiś czas co ty na to?

-Nie wiem/Zaczęłam

-Fede też będzie...

-Zgoda./Nie wiem czemu tak mnie do niego ciągnie jest taki opiekuńczy. Violetta poszła zadzwonić po koleżanki a ja nie wiem co robić. Chyba poczytam jakąś książkę co ona tu ma...

-Chopin, Bach, Ten Obcy i Takk!!! Harry Potter Czara Ognia. Kocham. Rozdział pierwszy./ Pogrążona w lekturze nie zauważyłam pędzącego czasu.

-Ludmiła!!

-Co znowu! /Pomyślałam.

-Tak? /Odpowiedziałam.

-Przywiozłem twoje rzeczy. Leć do łazienki kotku bo zaraz przyjdą dziewczyny na noc.

-Dobrze skarbie./Odpowiedziałam czując jak pieką mnie policzki. Chwyciłam torbę i ruszyłam w stronę łazienki, zakluczyłam drzwi i osunęłam się po nich na podłogę. Co się z tobą dzieje?! Ludmiło? Muszę zapomnieć o tamtym życiu liczy się teraźniejszość. Weszłam do kabiny prysznicowa gdy zakończyłam kąpiel owinięta w ręcznik stanęłam przed lustrem chwyciłam nożyczki i obcięłam włosy.

-Ludmi! Chodź do nas/Usłyszałam połączony głos Fdera i Violki. Gdy byłam na miejscu opadły im szczęki.

**********************************************

Zapraszam do komentowania. Przeprasza, że tak długo mnie nie było. Ten rozdział dedykuje fałszywym przyjaciołom.