Rozdział 2

- Naty gdzie jest Ludmiła?
- L-Ludmiła? Jaka Ludmiła?
- No taka blondynka, chodzisz z nią do szkoły zaraz ma wystąpić więc gdzie ona jest!?
- Ona zaraz przyjdzie...
- Ma być tu teraz, przecież występ!
- Naprawdę, błagam.
- Violetta... Zaśpiewasz za Ludmiłę.
- Co... Nie Marotti, za bardzo się boję!
- Nie martw się wszystko jest bezpieczne, dasz radę.
- Nie mogę jej tego zrobić.
- Szybko!

W tej samej chwili Ludmiła/Fede (narracja chłopaka)

- Ludmi! Szybko dasz radę.
- Nie Federico, nie w tych butach./po czym upadła i wylądowała w piórach i liściach?!
- Chodź /mówię i biorę ją na plecy.
- Przepraszam...
- Nie masz za co skarbie.
- Mam nie powiedziałam Ci.
- O już prawie jesteśmy.
- Panowie szybko przepuście nas! /Krzyczę.
- A z jakiej to racji? Właśnie trwa koncert.
- Nie widzicie przecież to Ludmiła Ferro, wielka gwiazda zaraz ma występ. A i tak jest spóźniona! / Po chwili wskazuję na plakat z jej podobizną.
- Chyba masz rację.
- Szybko Supernova nie może czekać!
- Ale czemu ona jest w liściach, piórach i do tego cała brudna?

- Wyjaśnimy to z panami potem.

Wbiegliśmy za kulisy gdy usłyszałem takty piosenki mojej dziewczyny.

Narracja Ludmiły

- Spóźniłam się. /szepcę załamana
- Nie martw się skarbie.
- Ludmiła! Gdzie byłaś?
- Ja...ja...
- Nieważne Pasquarelli do mnie musimy ustalić dalsze poczynania co do twojej kariery.
- Jasne..dziewczyny. /wyszedł.
- Natalia miałaś mi pomóc.

- Starałam się i.. /wybuchła płaczem jest taka delikatna.

Nie wytrzymam muszę coś zrobić, wyżyć się. Dość mocno kładę wodę na stole, a wszystko zaczęło dziać się tak szybko. Stół uderza w drabinę która zluzowuję uprząż... Violetta!!!
Biegnę by zobaczyć czy coś się stało na szczęście złapał ją Leon. Ufff...
Widzę jak Camila próbuję upaść by Brodway ją złapał jednak ląduje na Maxim biedna...

- Ludmiła coś ty zrobiła!

**************************************************************************

Tak prezentuje się 2.

Co sądzicie?

Mam pytanie wstawić za dwa dni rozdział czy miniaturkę co wybieracie?