Rozdział 9

*Ludmiła*

-Ludmiła co się dzieje! Ludmiła?

-Nagle byłam na wysokości a znalazłam się tu czyli nigdzie, na dole. W miejscu gdzie nigdy nie powinnam się znaleźć.

-Ludmiła nic ci nie jest?!/Wrzasnął sprawca całego zamieszania, zgadnijcie kto? Tak, Violetta.

-Czuje się fantastycznie./Próbowałam wstać po czym upadłam znowu.

-Czyjeś ręce pociągnęły mnie do pionu.

-Ludmiła musimy jechać do szpitala./ Powiedział Marotti.
-Nie ja muszę do fryzjera jeśli mama zobaczy mnie w takim stanie to mnie wydziedziczy!
-Nie kłóć się ze mną.
-Violu!/ Ojciec naszej gwiazdki, czas zacząć przedstawienie
-Tato!? Co tu robisz?
-Przyleciałem po Ciebie.
-Chwila, chwila wiesz Herman w ogóle co się stało?
-Nie. Ludmiło o co chodzi?
-Twoja córcia zrzuciła mnie ze schodów!
-Jak to?
-To był wypadek./Tłumaczyła się Violetta.
-Ludmiło posłuchaj zaraz wezwę lekarza niech cię zbada. Nie chcieliśmy aby coś ci się stało. /No ta jasne ty nie ale twoja córcia.
-Ja muszę do fryzjera
-Nie wygłupiaj się...
-Chwila...Ty! /Podchodzę do jakiegoś faceta który robi mi zdjęcie.

Jestem nie uczesana! Oddawaj komórkę./ Uciekł.

-Zaraz zadzwonię do Fede, chwila gdzie mój telefon?!

Wszyscy pasażerowie udający się na lot do Buenos Aires proszeni są o wstawienie się do bramki numer 3 w przeciągu 15 minut. -Świetnie już nie zadzwonię.
-Halo czy ktoś wie gdzie moja torebka, bagaże i komórka?
-Tak Naty je ma./Wtrąciła się nasza upadła gwiazdunia.
-Violetta ty się już lepiej nie odzywaj.
-Ludmiła!/Wykrzyknął wzburzony Herman

-Ja tego tak nie zostawię! Naty!

*Federico*

Co mogło stać się moje księżniczce. Może złamała paznokieć...ale nie niekrzyczana by tak i ten głuchy odgłos. Zadzwonię do niej.
Wybrany abonent jest poza zasięgiem sieci...
Nie, nie wytrzymam jadę tam! Szybko kontakty.

-Halo Olga przyszykuj pokój dla mnie przyjeżdżam do was./

Jeszcze tylko szybki liścik do mamy.

Mamo jadę do Hermana i Violi.

Wrócę za dwa dni.

Kocham Fede.

***************

Dziękuje, ze tak komentowaliście 9 rozdział postanowiłam wstawić dzisiaj. Pozdrawiam <3